Stawiarstwo
Pierwsze rzemiosło rybniczan – budowa i utrzymywanie stawów hodowlanych. Zróżnicowanie rzemieślnicze Pod koniec XVIII w. na 805 mieszkańców istniało 135 warsztatów rzemieślniczych o różnych specjalnościach. W środy odbywały się targi na które zjeżdżała się ludność z okolicznych miejscowości.
Hutnictwo
Kuźnie – istniały w Rybniku chyba od XV wieku. Na skale przemysłową hutnictwo rozwinęło się w; w XVII w. Do Rybnika rudę żelaza przywożono z Piekar (kilka tysięcy wozów rocznie). Na początku XVII w. rybnickie kuźnie produkowały 38 ton żelaza. Miejsca produkcji żelaza w Rybniku: – Rybnicka Kuźnia (początek XVII w.) – Ligocka Kuźnia (1740) – Gotartowicka Kuźnia – Inne fryszerki – piece, gdzie wytapiano rudę przy pomocy węgla drzewnego: Golejów, Wielopole, Grabownia, Stodoły, Popielów. Zakłady powstawały wzdłuż rzek Bierawki i Rudy. w 1898 czynnych było 18 zakładów hutniczych. Huta na Paruszowcu – Silesia: – pierwszy piec wybudował hrabia Emanuel Węgierski w 1753. – pod koniec XVIII wieku zakład przeszedł w ręce pruskie – huta rozwinęła się w czasach napoleońskich otrzymując olbrzymie zamówienie na pociski artyleryjskie – w 1898 r. hutę nazwano Silesią – formalnie Paruszowiec włączono do Rybnika w 1935 r. W; 1889 r. w pobliżu Silesi powstała fabryka budowy maszyn dając początek Ryfamie.
Browarnictwo
Początlowo warzyli je panowie na Rybniku w browarze zamkowym i sprzedawali w karczmach np. Świerklańcu. Rybniccy mieszczanie mieli przywilej warzenia piwa na własne potrzeby -„rejbroj”. W 1854 władze miasta sprzedały browar Żydowi Ludwikowi Mullerowi – wraz z krewnym Jakubem Mullerem – właścicielem browaru przy ulicy Zamkowej – byli piwnymi potentatami w Rybniku. W latach międzywojennych ostatnim właścicielem browary był Herman Muller.
Garbarstwo
Pierwsze zakłady wyprawiania skór powstały 1766 koło Nacyny przy ulicy Raciborskiej. Zakłady pozostawały w rękach rodziny Haase, które przynosiły im duże dochody. W 1888 r. Juliusz Hasse ofiarował miastu ziemie pod park miejski Hazyhhajda. W 1921 r. rodzina Haase sprzedali fabrykę i wyjechali do Niemiec. Fabryka działała do II wojny światowej – po wojnie przestała istnieć.
Górnictwo węgla kamiennego
Świerklańsko – tarnogórska linia rodu Donnersmarcków zaczęła inwestować w okolicach Rybnika. Gwidon von Donnersmarck kupił w 1897 r. 45 km kw. pól górniczych między Chwałowicami i Boguszowicami. W 1903 zaczęto budować kopalnię Donnersmarck w Chwałowicach. W 1910 r. zaczęło się regularne wydobywanie węgla. W 1916 r. ruszyło wydobycie w kopalni w Boguszowicach – kopalnia marszałka Bluchra.
Elektrownia Rybnik
W 1966 r. powstały plany lokalizacji. Wykarczowano 600 ha lasów. Elektrownię uruchomiono w 1972 r. wpierw przy elektrowni powstał komin o wysokości 260 m, zaś w 1976 r. powstał drugi o wysokości 300 m. Towarzyszące elektrowni zbiorniki wodne magazynują 25 mln ton wody na 545 ha. (zbiorniki mogą przyjąć dodatkowo 1,3 mln ton wody). Główny zbiornik rozciąga się na obszarze 470 ha. Zbiornik zamyka zapora o długości 960 m i wysokości dochodzącej do 12 m.
