Kościółek Akademicki Wniebowzięcia NMP
Kościół powstał na Górce Kościelnej, gdzie wcześniej mogło znajdować się miejsce kultu pogańskiego. Wg tradycji uczeń św. Metodego – Osław postawił tu kaplicę chrześcijańską. Pierwotny kościół drewniany powstał w końcu XII w. – ufundowany zapewne przez Mieszka I Plątonogiego. Kościół był poświęcony przez biskupa wrocławskiego Żyrosława II pod koniec XII w.
Dopiero w 1288 r. określono go wprost jako kościół parafialny. Kościół drewniany po pożarze rozebrano i ok. 1450 postawiono świątynię murowaną (nawa główna 20 x 8 m. Koło kościoła powstał cmentarz. W roku 1797 zburzono nawę kościoła wraz z wieżą, pozostawiając jedynie prezbiterium. Część budulca wykorzystano wznosząc tzw. stary kościół. Do 1975 roku obiekt pełnił role kaplicy cmentarnej, otoczony najstarszym rybnickim cmentarzem, zlikwidowanym w połowie lat 70 – tych XX – w. Wewnątrz zachowane resztki gotyckiego sklepienia żebrowego. Od strony południowej park św. Jana Sarkandra.
Kościół Matki Boskiej Bolesnej, zwany Starym
Zbudowany według projektu Franciszka Ilgnera w latach 1798 – 1801. Wzniesiony przy placu, gdzie stała drewniana kaplica św. Jana Chrzciciela, którą rozebrano (bliżej rynku). Fundatorami „Starego Kościoła” był król pruski Fryderyk Wilhelm III (3 tys. talarów) i hr. Rybnika Antoni Węgierski (2 tys. talarów) Kościół mieścił ok. tysiąca wiernych i był zbyt mały (z dalszych wsi ludzie przychodzili w sobotę wieczorem aby zająć sobie miejsce w środku kościoła) Murowany, barokowo – klasycystyczny, jednonawowy z wieżą od frontu zwieńczoną kopulastym hełmem. Częściowo zachowane oryginalne wyposażenie wnętrza. W prezbiterium późnogotyckie płaskorzeźby pochodzące z tryptyku stanowiącego niegdyś ołtarz w dawnym kościele farnym p.w. Wniebowzięcia NMP. W latach 1858, 1926 i 1995 przeprowadzano remonty. W świątyni tej został ochrzczony ks. Franciszek Blachnicki.
Bazylika Św. Antoniego Padewskiego, zwany „nowym kościołem”.
Już w 1823 r. powstała tu drewniana kaplica św. Antoniego. W 1903 r. Rybnik dostał zezwolenie na budowę nowego kościoła (co wynikało ze zwiększenia miejskiej populacji) Świątynia neogotycka, zbudowana wg projektu architekta Ludwika Schneidera w latach 1903 – 1906 – z Opola. Najwyższa świątynia na Śląsku. W lipcu 1907 r. nastąpiło poświęcenie kościoła (kaplicę rozebrano) Była to najwyższa świątynia na Górnym Śląsku (wieże mają 95 m wysokości) W 191 r. wybuch 4 wagonów z materiałami wybuchowymi na dworcu kolejowym zerwał południową część dachu kościoła. W 1959 r. zwarcie elektryczne doprowadziło do pożaru północnej wieży, która spłonęła – odbudowano ją w 1960 r. Zachowane niemal kompletne neogotyckie wyposażenie wnętrza.
Kościół i klasztor OO. Franciszkanów.
Zakon przybył do Rybnika w 1922 r. Wzniesiono doraźny kościół w 1924. Budynki klasztoru zaczęto budować w 1928 r. (było tu niższe seminarium) Kościół zaczęto budować i poświęcono w 1937 r. W 1941 r. powstało osobna parafia franciszkańska.
Dom Misyjny Królowej Apostołów („misjonarze”)
Kościół prowadzony przez księży werbistów wybudowany w 1932 r.
Kościół protestancki
Wraz z przebudową rybnickiego zamku dla inwalidów armii pruskiej zaczęto budować kościół protestancki – większość inwalidów była wyznawcami religii ewangelicko – augsburskiej. Inspektorem budowlanym był Fryderyk Ilgner. Kościół wybudowano na terenie przyzamkowej sieciarni. Powołano również urząd rybnickiego pastora. Pierwsze nabożeństwo odbyło się w 1791 roku. Jednak w 1796 r. kościółek spłonął. Został odbudowany przez Franciszka Ilgnera po czym ponownie spłonął w 1853 r. Wtedy zbudowano nowy kościół stojący do dnia dzisiejszego przy ulicy Miejskiej.
Kościół Świętej Jadwigi na Nowinach
W 1982 r. zaczęto budować nowy kościół w dzielnicy Nowiny pod wezwaniem Świętej Jadwigi tworząc nową parafię do której dołączono wiernych z dzielnicy Maroko. Początkowo msze odbywały się pod prowizorycznym zadaszeniem natomiast lekcje religii odbywały się w salkach w blokach. Kościół ukończono i poświęcono w 1985 r.
