Kopalnia „Hoym” („Ignacy”)

Minister dla Śląska Karol Jerzy von Hoym zlecił poszukiwanie węgla kamiennego w okolicach Babiej – Góra w Niewiadomiu. Poszukiwania te zakończyły się sukcesem, co zadecydowało o powstaniu w 1792 r. kopalni „Hoym”. W 1823 r. zainstalowano na niej pierwszą na ziemi rybnickiej maszynę parową. W 1834 r. sprzedano tą kopalnię radcy handlowemu Cuno z Raciborza. W następnych latach na tym terenie powstały dalsze kopalnie: w 1830 r. kopalnia Sylwester, w 1838 r. Biertułtowy i Carolus, w 1840 r. Laura. Kopalnie te sukcesywnie wchodziły w skład kopalni Hoym.

W 1936 r. na cześć prezydenta RP Ignacego Mościckiego zmieniono nazwę kopalni na „Ignacy”, która przetrwała do 1967 r. W tym czasie przestała istnieć jako samodzielna jednostka gospodarcza i została wcielona do kopalni „Rydułtowy”.


Kopalnia „Chwałowice”

Świerklańsko – tarnogórska linia rodu Donnersmarcków zaczęła inwestować w okolicach Rybnika. Gwidon von Donnersmarck kupił w 1897 r. 45 km kw. pól górniczych między Chwałowicami i Boguszowicami. W 1903 zaczęto budować kopalnię Donnersmarck w Chwałowicach. W 1907 r. nastąpiło uroczyste otwarcie. Dozór i administrację stanowili fachowcy przybyli z Niemiec. Dla pracowników wybudowano w sąsiedztwie kopalni kolonię mieszkalną, gdzie przed I wojną zamieszkało 500 rodzin. W 1913 r. na kopalni pracowały 33 konie. W czasie I wojny na kopalni dochodziło do licznych strajków. Zaczęto zatrudniać jeńców rosyjskich, kobiety i młodocianych. W 1925 r. zwolniono ponad tysiąc pracowników by rok później większość przywrócić do pracy. W latach 1933 – 1936 w związku z „wielkim kryzysem” kopalnia była zamknięta. W 1945 r. nazwę kopalni zmieniono z „Donnersmarsk” na KWK „Chwałowice”. Wolno następowała modernizacja kopalni wykorzystując m.in. radzieckie kombajny węglowe. Do 1970 r. większość kopalni zelektryfikowano a rok później nastąpiła komputeryzacja zakładu.


Kopalnia „Jankowice”

W 1903 na polach górniczych należących do kopalni „Donnersmarck”, w pobliżu Boguszowic rozpoczęto budowę szybów wydobywczych „Blücher”, które stały się początkiem kopalni „Jankowice”. Początki osiedla związane są z powstaniem na obrzeżach Boguszowic kopalni. Jej budowę podjął w 1913 roku książę niemiecki Gwidon von Donnersmarck. Początkowo zakład zawdzięczał swą nazwę marszałkowi pruskiemu Blücherowi „Szyby feldmarszałka Blüchra” – „Feldmarschall Blüchershächte” – w 1922 przyjęto nazwę Kopalnia „Blücher” a w 1934 roku nazwę kopalni zmieniono na „Jankowice”. W latach 1932 – 1936 kopalnia była zamknięta a w latach 1936 – 38 wydobywała tylko w okresach zimowych. W okresie II wojny zrezygnowano z pracy koni. W latach 70 – tych nastąpiła modernizacja kopalni.

READ  Zamek w Rybniku

Kopalnia „Rymer”

W latach 1892- 96 wybudowano tam kopalnię, o niemieckiej nazwie „Römer”, w ślad za nią powstało osiedle robotnicze. Po pierwszej wojnie światowej, w 1936 roku nazwę kopalni zmieniono na podobnie brzmiącą, ale polską- „Rymer”, od nazwiska pierwszego wojewody śląskiego, Józefa Rymera Do 1945 r. istniało wokół Rybnika 9 kopalń.

Fot. Kamil Czainski, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons

Historia Rybnika - powstanie śląskie Previous post Historia Rybnika: Powstania Śląskie
Historia Rybnika - wrzesień 1939 Next post Historia Rybnika: wrzesień 1939