Rano 1 września (piątek) 1939 r. o godz. 6.00 artyleria niemiecka zaczęła ostrzeliwać dzielnicę Maroko i cmentarz. Równocześnie na przedpolu Rybnika pojawiły się większe oddziały niemieckiej 5 Dywizji Pancernej. Drogi w pasie granicznym były zamknięte zaporami i przekopane szerokimi rowami stąd czołgi sunęły polami. Miasta bronił wzmocniony batalion 75 pułku majora Władysława Mażewskiego. W pierwszej linii broniły miasta kompania kapitana Jana Kotucza w rejonie cmentarza i kompania Jana Kwaśniewskiego broniącej dróg od Suminy i Rydułtów. Obrońcy nie mieli artylerii. Polacy zniszczyli most na Nacynie od strony Chwałęcic. Niemcy zbudowali dwa mosty na Nacynie. Kolumna pancerna idąca od strony Chwałęcic połączyła się z kolumną idącą od strony Suminy. Wzdłuż ulicy Zebrzydowickiej ruszyło natarcie na Rybnik. Kilka czołgów zostało unieruchomionych przez dwa działka przeciwpancerne ale inne czołgi wyminęły przeszkody – w tym miny. Wojska niemieckie otrzymały wsparcie ze strony rybnickich dywersantów narodowości niemieckiej, które zadały straty polskim saperom. Siły polskie dostały rozkaz wycofania się z miasta. Rozkaz ten nie dotarł do kompanii kapitana Kotucza. Ok. 8.00 czołgi niemieckie wjeżdżały do Rybnika. Koło południa kopania Kotucza zaczęła się wycofywać, jednak w rejonie Paruszowca została okrążona i dostała się wraz z Kotuczem do niewoli (6.IX. kapitan Kotucz został rozstrzelany w Nieborowicach). Po południu cały Rybnik był zajęty – wojska polskie wycofały się w kierunku Żor i Pszczyny. W centrum miasta pojawiły się flagi ze swastykami wywieszone przez rybnickich Niemców. Walki pochłonęły 20 ofiar.

READ  Historia Rybnika: Powstania Śląskie
Kopalnia Ignacy Previous post Kopalnie w Rybniku
Historia Rybnika - okupacja niemiecka Next post Historia Rybnika: okupacja niemiecka