Zasady mające na celu koordynację w zakresie zabezpieczenia społecznego wpisują się w ramy swobodnego przepływu osób oraz powinny z tego tytułu przyczyniać się do podniesienia poziomu życia tych osób i warunków zatrudnienia.

Przepisy wspólnotowe dotyczące koordynacji związanej z poszukiwaniem pracy i możliwością otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych, koncentrują się na trzech zagadnieniach:

  • zasadzie sumowania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek przebytych na terytorium różnych państw członkowskich w sytuacji, gdy ktoś ubiega się o prawo do zasiłku
    dla bezrobotnych,
  • zasadzie eksportu (transferu) zasiłku w przypadku, gdy bezrobotny poszukuje pracy w innym państwie członkowskim niż to,
    w którym uzyskał prawo do świadczeń,
  • prawidłowościach przyznawania prawa do zasiłku dla pracowników przygranicznych.

Zasada sumowania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek w jednym z państw członkowskich.

Zasada sumowania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek gwarantuje, że ktoś, kto przenosi swoje miejsce zamieszkania do innego państwa, ma ochronę na wypadek bezrobocia.

Jeśli wymagany czas pracy i ubezpieczenia w Polsce, a także okres zatrudnienia i ubezpieczenia za granicą był zbyt krótki, by bezrobotny otrzymał prawo do zasiłku dla bezrobotnych, sumowanie czyli dodanie do siebie lat i miesięcy pracy we wszystkich krajach Unii Europejskiej
i Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz w krajach, z którymi Unia ma umowy o swobodnym przepływie siły roboczej, pozwala uzyskać wymagany okres, by nabyć prawo do zasiłku.
Oznacza to, że do okresu uprawniającego do zasiłku zalicza się także okresy ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek przebyte w innych państwach UE. Do potwierdzenia tych okresów konieczny jest jednak formularz U1.

Osoba ubiegająca się o zasiłek dla bezrobotnych na zasadzie sumowania okresów rejestruje się w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna, a stosowne dokumenty składa w Wojewódzkim Urzędzie Pracy.

READ  Bony dla bezrobotnego do 30 roku życia

Zasada eksportu (transferu) zasiłku dla bezrobotnych:

– z Polski do innego państwa członkowskiego.

Jeżeli w Polsce masz prawo do zasiłku dla bezrobotnych, należy Ci się on także podczas poszukiwania pracy w innym Państwie Członkowskim.
Nabyty zasiłek zachowywany jest w innym Państwie Członkowskim przez okres 3 miesięcy, licząc od chwili, gdy zainteresowany przestał pozostawać w dyspozycji służb zatrudnienia Państwa Członkowskiego, które opuścił. Jednakże termin 3 miesięcy może być przedłużony przez właściwe urzędy lub instytucje do 6 miesięcy. Zasiłek ten wypłacany jest przez instytucję właściwą. Bardzo ważne jest to, że prawo do transferu zasiłku dla bezrobotnych jest ograniczone w czasie i przysługuje jedynie osobom spełniającym określone kryteria. Istotne jest również to, by celem podróży rzeczywiście było poszukiwanie pracy.

Osoba, która udaje się do innego Państwa członkowskiego dodatkowo musi:

  • przed swoim wyjazdem być zarejestrowany i pozostawać w dyspozycji służb zatrudnienia państwa właściwego, co najmniej 4 tygodnie od chwili utraty pracy,
  • zgłosić instytucji właściwej zamiar wyjazdu w celu poszukiwania pracy w innym państwie członkowskim i złożyć wniosek o wydanie dokumentu poświadczającego, że zachowuje on prawo do świadczeń,
  • w ciągu 7 dni od momentu wyjazdu zgłosić się (zarejestrować) do właściwej instytucji (urzędu pracy) państwa, w którym zamierza poszukiwać pracy,
  • faktycznie poszukiwać pracy, czyli być w dyspozycji urzędu pracy.

Zasiłek transferowy wypłacany jest przez instytucję, która przyznała świadczenie.

Jeśli nadal, w myśl przepisów krajowych, mamy prawo do zasiłku powinniśmy wrócić do kraju. Inaczej stracimy prawo do świadczenia.

– z innego państwa członkowskiego do Polski.

Osoby, które nabyły prawo do zasiłku za granicą, mogą go transferować do Polski i pobierać przez okres trzech miesięcy. Jednakże termin 3 miesięcy może być przedłużony przez właściwe urzędy lub instytucje do 6 miesięcy. Zasiłek ten wypłaca instytucja właściwa, która przyznała świadczenie.

READ  Dodatek aktywizacyjny

Wymagany dokument poświadczający zachowanie prawa do świadczeń to formularz U2.

Osoba, która transferuje zasiłek dla bezrobotnych z innego państwa członkowskiego do Polski rejestruje się w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba poszukująca pracy, a stosowne dokumenty składa w Wojewódzkim Urzędzie Pracy.

Pracownicy przygraniczni.

Bezrobotny, który w okresie swojego zatrudnienia lub pracy na własny rachunek miał miejsce zamieszkania w innym Państwie Członkowskim, pozostaje do dyspozycji urzędów zatrudnienia właściwego Państwa Członkowskiego. Korzysta on ze świadczeń zgodnie z ustawodawstwem właściwego Państwa Członkowskiego, tak jak gdyby zamieszkiwał na terytorium tego państwa. Bezrobotny, który w okresie swojego zatrudnienia lub pracy na własny rachunek miał miejsce zamieszkania w innym Państwie Członkowskim niż właściwe Państwo Członkowskie i który nadal mieszka w tym państwie pozostaje w dyspozycji urzędów zatrudnienia Państwa Członkowskiego, w którym ma miejsce zamieszkania. Możliwe jest zarejestrowanie osoby jednocześnie w państwie zamieszkania i w państwie zatrudnienia.

Niezbędne dokumenty:

  • U1– dokument dotyczący sumowania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek,
  • U2– dokument potwierdzający zachowanie prawa do zasiłku transferowego.
Usługi EURES Previous post Usługi EURES
Staż Next post Staż